Μασσαλία 1936. Λίγους μήνες πριν το ξέσπασμα του ισπανικού εμφυλίου και ενώ το Λαϊκό Μέτωπο σχηματίζει κυβέρνηση στη Γαλλία, ένας κορσικανός αστυνομικός δέχεται μια σφαίρα πισώπλατα, στη μέση του μασσαλιώτικου δρόμου που χωρίζει τα πολιτικά γραφεία σοσιαλιστών και συντηρητικών. Τοπικοί παράγοντες, υπόκοσμος, μαφία, υπόγεια δίκτυα ακροδεξιών και κομμουνιστών, βεντέτες της εποχής και οικονομική αριστοκρατία, αφρικανοί μετανάστες και ιταλοί μεροκαματιάρηδες, όλοι μπλέκονται στην τρελή χορογραφία της βίας που βάζει φωτιά στη Μασσαλία και στην Ευρώπη ολόκληρη.

Δεν θα τους έκανε τη χάρη. Δεν θα φύγει έτσι, με το κεφάλι στον υπόνομο. Εξαιτίας τους είχε γίνει μισός μπάτσος, μισός αλήτης. Θα έμενε μισός νεκρός. Όσο το δυνατόν περισσότερο. Για να πιέσει λίγο ακόμα το πεπρωμένο. Για να μείνει ακόμα αγκιστρωμένος στη βρώμα αυτού του λιμανιού όπου δεν άξιζε να ζεις, κι ακόμα λιγότερο να πεθάνεις για αυτό. Μασσαλία. Σε καταβρόχθισαν τα παιδιά σου.

Αυτή η βρωμερή μαρσεγιέζικη νοοτροπία να υποτάσσονται στον πιο σάπιο, τον πιο βίαιο. Για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο. Για να επιβιώνουν μέσα σε μια ένοχη γαλήνη. Αυτή η υποταγή όλων στη διεστραμμένη βούληση των λίγων. Είναι αυτό δυνατότερο από τον έρωτα; Από την δικαιοσύνη; Από την τιμή; Ναι. Σαφέστατα.